Magurski Park Narodowy

Magurski Park Narodowy powstał w 1995 roku,

na obszarze 19962 ha, a obecnie zajmuje powierzchnię 19439 ha.

 Park leży w południowej części kraju, w Beskidzie Niskim, przy granicy ze Słowacją. 

Położony jest na terenie województw podkarpackiego i małopolskiego.

 Obejmuje on znaczną część obszaru źródłowego Wisłoki

 jakim jest masyw Magury Wątkowskiej, który jest fragmentem 

głównego grzbietu karpackiego.

Prawie całą powierzchnię Magurskiego Parku Narodowego 

stanowią zachowane w stanie naturalnym lasy bukowe, jodłowe, rzadko jaworowe.

Symbolem Parku jest orlik.

Obecnie funkcjonują trzy obszary ochrony ścisłej:

- Magura Wątkowska (pow. 1188,69 ha)

- Kamień (pow. 377,93 ha)

- Zimna Woda (pow. 841,11 ha)

W przygotowaniu jest czwarta strefa ochrony ścisłej

 obejmująca 227 ha na Słodkim.                            

  W obszarach tych dominują starodrzewy o typowo 

puszczańskim charakterze oraz drzewostany 

o bardzo wysokich walorach.

Park jest jedną z najbogatszych w Beskidzie Niskim ostoją fauny. 

Na jego terenie występuje 137 gatunków ptaków,

 w tym 108 lęgowych (głównie leśnych), wśród nich wiele gatunków rzadkich i 

zagrożonych jak np: orzeł przedni, orlik krzykliwy, puchacz i trzmielojad 

oraz ptaki, które mają liczne populacje: bocian czarny, puszczyk uralski i 

dzięcioł białogrzbiety.

 Żyje tu 35 gatunków ssaków, a wśród nich duże ssaki drapieżne

 jak niedźwiedź brunatny, ryś, żbik, wilk i wydra.

W faunie wodnej na podkreślenie zasługują: pstrąg potokowy i głowacz białopłetwy.

 Park i jego otulina obfitują w liczne gatunki płazów i gadów: salamandra plamista, 

traszki, kumak górski, żmija zygzakowata,

 gniewosz plamisty i zaskroniec zwyczajny.

 W grupie bezkręgowców dominują owady, wśród których

 na uwagę zasługują gatunki rzadkie i zagrożone motyli: niepylak mnemozyna,

 paź żeglarz, paź królowej oraz chrząszcze: nadobnica alpejska i kozioróg bukowiec.

 Szacuje się, że na terenie parku występuje około 200 gatunków zwierząt 

objętych ścisłą ochroną gatunkową.

Zobaczyć tu można  zabytkowe, dawne cerkwie.

 Znajdują się one między innymi w Krempnej, Bartnym, 

Wołowcu, Świątkowej Wielkiej oraz Małej.

 Nie brak tu także licznych przydrożnych kapliczek oraz krzyży,

 które wykonywane były niegdyś przez tutejszych rzeźbiarzy i kamieniarzy.

Na zdjęciu Lackowa najwyższa góra Beskidu Niskiego.

Góry są tu niskie i łagodne, o długich grzbietach ze 
spłaszczonymi wierzchowinami i kopułowatymi szczytami.

Najwyższym szczytem jest Wątkowa 846 m n.p.m.