Szczeliniec Wielki Zimą

19 02 2013 wybraliśmy się w zaplanowaną wcześniej zimową wycieczkę ,

tym razem w komplecie , czyli ja , siostra i rodzice .

Najwyższy szczyt Gór Stołowych zdobyliśmy już latem ale tym razem zaliczymy go jako kolejny szczyt do "Korony Gór Polski" 

Samochodem dojechaliśmy do parkingu w Pasterce i  stamtąd 

żółtym szlakiem w kierunku Szczelińca Wielkiego.

Cieszy nas fakt , że schronisko na szczycie jest czynne o czym informuje kartka przy wejściu na szlak. Będzie gdzie się ogrzać bo jest dość zimno, wieje wiatr i pada śnieg.

Po niezbyt długiej wędrówce dochodzimy do schroniska.

 Dużym utrudnieniem w wędrówce jest śnieg, który sięgał mi miejscami do pasa i to, że jesteśmy jedynymi osobami, które zdecydowały się podchodzić od tej strony i trzeba było przecierać szlak. 

Pod warstwą śniegu znajdował się lód, który powodował częste poślizgnięcia.

Niestety nie skorzystamy z pięknych widoków, które oferuje to miejsce i po chwili chowamy się w cieplutkim schronisku. Na szczycie bardzo wieje i pada śnieg.

Po ogrzaniu się i skorzystaniu z bufetu wychodzimy w kierunku rezerwatu, który zima jest zamknięty i wejście możliwe jest na własna odpowiedzialność. 

Znamy dobrze to miejsce ale dzięki zimie odkrywamy je na nowo.

Cieszymy się, że pomimo niesprzyjającej pogody weszliśmy na szczyt.