Według polskiej Ustawy o ochronie przyrody z 2004 roku park
narodowy jest to:
„Obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami
przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi, o
powierzchni nie mniejszej niż 1000 ha, na którym ochronie podlega cała przyroda
oraz walory krajobrazowe . Wszelkie działania na terenie parku narodowego
podporządkowane są ochronie przyrody i mają pierwszeństwo przed wszystkimi
innymi działaniami. Utworzenie parku narodowego następuje w drodze rozporządzenia
Rady Ministrów".
Jak wskazuje definicja Park Narodowy to obszar chroniony ze względu na swoje walory, szczególnie przyrodnicze , zostaje utworzony w celu poznania,
zachowania całości przyrody danego terenu
oraz odtworzenia
zniekształconych i zanikłych elementów przyrody.
Poza tym powierzchnia każdego parku narodowego
dzielona jest na obszary
różniące się zastosowaniem odrębnych metod ochrony
przyrody.
Dlatego też wyróżnia się: obszar ochrony ścisłej, czynnej oraz
krajobrazowej.
Ochrona ścisła polega na pozostawieniu parku w stanie
nie zmienionym,
zostaje całkowicie zaniechana ingerencja człowieka na obszarze objętym tą formą ochrony. Ochrona częściowa „wyraża się w
czynnym oddziaływaniu na stan ekosystemów i ich składników przez stosowanie
zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych".
Jej celem jest
przywrócenie lub utrzymanie określonego stanu przyrody,
jej elementów żywych i
nieożywionych, dzięki stosowaniu różnorodnych zabiegów.
Parki Narodowe udostępniane są turystom,
lecz
zwiedzanie ich musi odbywać się wyłącznie w wyznaczonych obszarach,
poruszając
się po szlakach, drogach i ścieżkach do
tego wyznaczonych.
W Polsce spora liczba parków posiada specjalnie przygotowane
szlaki turystyczne
oraz muzea przyrodnicze, dzięki czemu możemy poznać lepiej
naszą przyrodę.
Wybierając się na wycieczkę do parku narodowego pamiętajmy
o zapoznaniu się z regulaminem , aby uniknąć
mandatów
od straży parkowej lub nie narazić się na kontakt z groźnymi
zwierzętami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz