Słowiński Park Narodowy

Słowiński Park Narodowy położony jest na wybrzeżu środkowym,

 pomiędzy Łebą a Rowami na Nizinie Gardneńsko-Łebskiej,

 w województwie pomorskim. 

Północną granicę parku stanowi na długości 32,5 km brzeg Bałtyku.

Utworzony w 1967 roku. 

Słowiński PN jest trzecim pod względem wielkości wśród naszych parków narodowych,

 po Biebrzańskim i Kampinoskim. Park ma teraz 32,744 tys. ha, 

w tym na lądzie 21,572 tys. ha a 11,1 tys. ha to wody morskie oraz jeziora przybrzeżne.

 Ochrona ścisła obejmuje 5,6 tys. ha, czyli trzy rodzaje siedlisk –

wydmowe, bagienne i wodne. 

W parku jest 15 rezerwatów przyrody, w tym 6 ptasich – łącznie ponad 8,7 tys. ha. 

Charakterystycznymi elementami Parku są przymorskie jeziora

(płytkie Gardno , Dołgie Małe i Wielkie oraz największe Łebsko, które ma 7,1 tys. ha 

a głębokość zaledwie nieco ponad 6 m.),

 bagna, łąki, torfowiska, nadmorskie bory i lasy,

 a przede wszystkim wydmowy pas mierzei z ruchomymi wydmami. 

Symbolem Parku jest nieokreślona mewa.

Przez Park można podróżować zarówno pieszo 

ale większość tras przygotowana jest również pod ruch rowerowy. 

W śnieżną zimę spotkać tu można narciarzy na biegówkach.

Do wydm można się dostać zarówno od strony zachodniej 

(miejscowości Rowy, Smołdzino) jak i od strony 

zachodniej (miejscowość Łeba). 

Od tej ostatniej jest zdecydowanie bliżej, 

ale w żadnej z opcji nie ma możliwości dojazdu samochodem pod wydmę.

 To całodzienna wycieczka piesza lub rowerowa przez teren Parku Narodowego. 

W Łebie zaczynają się trzy szlaki turystyczne po Słowińskim Parku Narodowym

Szlak czerwony. Czerwony szlak z Łeby do Rowów ma długość 36km. Oprócz powszechnie używanych przez PTTK oznaczeń szlaku, w miejscach kluczowych są ustawione przez SPN kierunkowskazy z podanymi odległościami do miejsc najbardziej atrakcyjnych, będących celem wędrówki turystów.

Szlak zielony z Łeby. Szlak tworzy pętlę o długości 18 km. Rozpoczyna się w Łebie i biegnie równolegle ze szlakiem czerwonym do wydmy Łąckiej. Za wydmą brzegiem morza wraca do Łeby.

Szlak żółty. Żółty szlak z Łeby do Gardny Wielkiej długości 39km.

zdjęcie z internetu

     By zobaczyć jak żyli Słowińcy, niegdysiejsi mieszkańcy okolicy, 

trzeba odwiedzić Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach niedaleko Smołdzina.

 Można tam nie tylko obejrzeć oryginalne słowińskie domy i budynki gospodarcze

 zachowane w formie skansenu, ale spróbować miejscowych, 

przygotowywanych tradycyjnymi metodami specjałów kulinarnych, 

a nawet wziąć udział w tradycyjnych zajęciach miejscowej ludności.     

  Będąc w Klukach nie sposób przeoczyć świętą górę Rowokół,

 wnoszącą się na blisko 115 metrów, dawne miejsce pogańskiego kultu,

 a obecnie miejsce corocznych widowisk pasyjnych, 

zaopatrzone w wieżę widokową.

 Atmosfera świętej góry sprzyja poznawaniu miejscowych legend o skarbach,

 tajemniczych głazach, zatopionych wsiach i ich dzwonach.

Nieopodal znajduje się Muzeum Wyrzutni Rakiet, 

atrakcja dla miłośników militariów i historii II Wojny Światowej, 

z oryginalnymi stanowiskamina które w 1940 r. niemieccy naukowcy

 testowali ze słynnym Wernerem von Braunem na czele, 

na szczęście bez większych sukcesów, obiecaną Hitlerowi "Wunderwaffe".

Ruchome wydmy powstają z piasku, które woda wyrzuca na brzeg,

 a wiatr i słońce osusza, po czym ponownie wiatr przenosi wgłąb lądu.

W sezonie letnim swoją wysokością wydmy przekraczają 

ponad 40 metrów wysokość plaży. 

Najwyższą wydmą jest Wydma Łącka, 

która może wznosić się na wysokość 42 metrów.

W  Parku występuje około 920 gatunków roślin naczyniowych,

 165 gatunków mszaków, 500 gatunków glonów,

 424 gatunków grzybów, z których 46 jest objętych ochroną ścisłą, a 15 częściową. 

Należą do nich między innymi: widłak torfowy, mikołajek nadmorski,

 zimoziół północny, rosiczka okrągłolistna, storczykowate,

 turzyca piaskowa, długosz królewski, 

poryblin jeziorny, malina moroszka.

zdjęcie z internetu

Z krzewów odnotowano m.in. kostrzewę czerwoną,

 lnicę wonną, przelota pospolitego, szczotlichę siwą,

 kocankę piaskową i jasieńca.

 Z grzybów chronionych występują: smardz, purchawica olbrzymia,

 szmaciak gałęzisty i sromotnik bezwstydny; 

stwierdzono ogólnie ponad 500 ich gatunków. 

Z porostów, których odnotowano około 250 gatunków, 

występują m.in. chronieni przedstawiciele Usnea (brodaczki) i Bryoria włostki.

 Ponadto występuje tu około 500 gatunków glonów, 

a kilkadziesiąt ma tu swoje jedyne stanowisko.

Teren ruchomych wydm to ponad pięćset hektarów

 jasnożółtego (biało-bladego) krajobrazu iście pustynnego, 

który co roku zmienia się dostarczając odwiedzającym zawsze nowych widoków.

Ziarenka piasku niesione wiatrem na wschód wspinają się łagodnie na szczyt 

wydmy skąd za jej krawędzią spadają. Od strony nawietrznej wydma

 wznosi się więc łagodnie, od strony zawietrznej zaś dużo stromiej opada.

Tempo przemieszczania się wydm nie jest jednolite.

 Zachodnią i wschodnią część mierzei zajmują wydmy paraboliczne,

 które charakteryzują się mniejszą ruchliwością

 i przemieszczają się o ok. 3 m na rok. 

Większość z tych wydm została zalesiona. 

Na najwyższej z nich w Czołpinie znajduje się latarnia morska, 

z wieży której możemy podziwiać pustynny krajobraz Słowińskiego Parku Narodowego.

Najliczniejszą grupą zwierząt Parku są owady; 

przybliżona suma znanych gatunków wynosi 490. 

Wśród nich wykazano obecność 30 gatunków znajdujących się pod ochroną ścisłą

 oraz 4 gatunki chronione częściowo. 

Najwięcej chronionych należy do chrząszczy - 15 gatunków.

Ochronie ścisłej podlega także 5 gatunków ważek, 3 gatunki trzmieli i 3 gatunki motyli.

Z płazów występuje 10 gatunków, w tym ropucha szara i ropucha paskówka, żaba trawna ,żaba moczarowa, żaba jeziorkowa ,żaba wodna i żaba śmieszka, grzebiuszka ziemna ,traszka grzebieniasta oraz traszka zwyczajna .Stwierdzono 5 gatunków gadów, są to jaszczurka zwinka ,jaszczurka żyworodna ,padalec zwyczajny, 
zaskroniec zwyczajny oraz żmija zygzakowata.

Ze ssaków sarna, jeleń europejski, lis rudy, zając szarak,
 borsuk, wydra, bóbr europejski,

foka szara, morświn i 10 gatunków nietoperzy.

PRZEPISY DLA ZWIEDZAJĄCYCH

Przyroda Parku podlega całkowitej ochronie.

Park udostępniany jest dla ruchu turystycznego w okresie

 od 1 maja do 30 września w godz. 7:00 do 21:00, 

w okresie od 1 października do 30 kwietnia w godz. od 8:00 do 16:00.

W okresie od 1 maja do 30 września obowiązują opłaty za wstęp do Parku.

Park można zwiedzać korzystając wyłącznie 

z oznakowanych szlaków turystycznych.

 Dopuszczalne jest korzystanie z rowerów, upoważnionych pojazdów 

z napędem elektrycznym oraz pojazdów zaprzęgowych po wyznaczonych trasach.

Pojazdy z napędem spalinowym mogą poruszać się wyłącznie

 po drogach publicznych i oznakowanych dojazdach do parkingów.

Zorganizowane grupy powinny zwiedzać Park pod opieką przewodnika.

Na terenie parku nie wolno:

- schodzić ze szlaków turystycznych,

- niszczyć roślin oraz dokonywać zbioru runa leśnego,

- płoszyć, odławiać i zabijać zwierząt,

- zanieczyszczać terenu,

- stwarzać zagrożenia pożarowego;

- zakłócać ciszy

Biwakowanie dozwolone jest jedynie w miejscach wyznaczonych.

Psy należy prowadzić wyłącznie na smyczy.

Działalność zarobkowa może odbywać się wyłącznie 

po uzyskaniu zgody Dyrektora Parku.

Na jeziorach Parku prowadzenie gospodarki rybackiej, 

klubu żeglarskiego i przewozów pasażerskich odbywa się 

na warunkach ustalonych z Dyrektorem Parku.

Wędkowanie dopuszczalne jest na wyznaczonych

 akwenach jez. Gardno i Łebsko po wykupieniu odpowiednich licencji.

Nieprzestrzeganie przepisów pociąga za sobą konsekwencje

 wynikające z przepisów karnych.