Jaskinia Raj

W 1963 roku Józef Kopeć i Feliks Wawrzeńczyk podczas wydobywania
 wapienia na zboczu wzgórza Malik przypadkowo natrafili na szczelinę prowadzącą do jaskini. Obawiając się wypadków zasypali wejście do jaskini.

1964 roku Jaskinia Raj została odkryta po raz drugi przez uczniów
Technikum Geologicznego z Krakowa, którzy podczas letniej praktyki terenowej
 przedostali się przez szczelinę do wnętrza jaskini.
Byli tak zachwyceni tym co zobaczyli, że nazwali jaskinię Rajem.
Ruszyły procedury zabezpieczenia znaleziska i zaczęto się zastanawiać
 nad sposobem jej trwałego zabezpieczenia, do tego momentu
 jaskinia miała być zachowana w tajemnicy.
Niestety informacje o istnieniu jaskini przedostały się do gazet,
co spowodowało, że ludzie zwiedzali i niszczyli jaskinię.

5 października 1968 roku został utworzony
rezerwat przyrody nieożywionej ,,Jaskinia Raj'',
 obejmujący jaskinię i jej otoczenie.

Od 1972 roku udostępniona została dla turystów wyłącznie
 pod opieką przewodnika, w grupach nie większych niż 15 osób.

Nasza wycieczka rozpoczyna się w pawilonie,
gdzie znajdują się szczątki prehistorycznych zwierząt,
mamuta, nosorożca włochatego, niedźwiedzia jaskiniowego,
 które znalezione zostały w tej jaskini.
Zobaczyć możemy krzemienne narzędzia pracy człowieka neandertalskiego,
 który zamieszkiwał tą jaskinię 50.000 lat temu.
Z pawilonu przechodzimy korytarzem do jaskini,
korytarz pełni funkcje zabezpieczenia mikroklimatu w jaskini.
W jaskini podziwiamy zwisające ze stropu sople zwane ,, makaronami'',
 są to stalaktyty jest ich dużo, przewodnik mówił,
 że 200 sztuk na metr kwadratowy.
Natomiast sople wyrastające z dna ku górze to stalagmity,
 kiedy stalaktyt połączy się ze stalagmitem stworzą kolumne naciekową, czyli stalagnat.
Jednak ten proces trwa bardzo długo,
stalaktyt rośnie 1mm na rok, a stalagmit jeszcze wolniej,
czyli tworzenie się szaty naciekowej trwa tysiące lat.
Dno pokrywają misy martwicowe, pola ryżowe i
 jeziorka, w ktorych występują pizoidy - perły jaskiniowe.
To wszystko jest bardzo piękne.

zdjęcie z internetu

Na sam koniec przewodnik pokazał nam sieciarza jaskiniowego,
jest to pająk, który zamieszkuje jaskinie.
 Żyje również w studzienkach kanalizacyjnych, piwnicach, sztolniach i kopalniach.
Głowotułów ma czerwonobrązowe zabarwienie, a odwłok ma zabarwienie
 brązowe z dwiema okrągłymi plamami i jaśniejszym wzorem
 biegnącym przez środek odwłoka, odnóża też są brązowe.
Nie tworzy typowej pajęczyny, by polować buduje charakterystyczne
 nici komunikacyjne, dzięki którym może się przemieszczać.
 Przemieszcza się głównie po to, że by polować.
W Polsce jest to najbardziej jadowity pająk,
 jego ukąszenie nie stanowi zagrożenia dla życia i zdrowia człowieka,
podobno jest bardzo bolące i porównuje się je do ukąszenia szerszenia.

W jaskini nie wolno robić zdjęć.